خانم دکتر الهام یاوری متولد سال ۵۵ در تهران و بزرگ شده‌ی شهر اصفهان هستند. ایشان تحصیلات خود را در دانشگاه شریف و سپس دانشگاه برکلی آمریکا گذرانده‌اند.

مصاحبه کوتاه با خانم دکتر الهام یاوری:

– ورود به دانشگاه و رشته‌ی تحصیلی‌شان

دبیرستان که بودم عاشق ادبیات و شعر و هنر بودم. اگر صحبت‌های رهبری را در آن زمان گوش کنید دائم در مورد اهمیت کار علمی صحبت می‌کنند. می‌فرمایند مسئله سازندگی زنانه مردانه نیست. همچنین این که بسیجی فقط کسی نیست که در جنگ شهید می‌شود، کسی است که یک کاری که زمین مانده را انجام می‌دهد.اواسط دبیرستان ادبیات را گذاشتم کنار و تصمیم گرفتم المپیاد شرکت کنم؛ در سال ۷۲ در المپیاد فیزیک یک شکست بد و در سال ۷۳ در المپیاد کامپیوتر موفقیت داشتم.

اواخر ۷۳ همزمان با بحث‌های آقای دکتر سروش در حوزه‌ی فلسفه‌ی علم بود.ایشان بحثی را تحت عنوان تجربه‌ی دینی شروع کردند. این برای من نقطه‌ی شروع بود. من کتاب تجربه‌های نبوی ایشان را می‌خواندم ولی نمی‌فهمیدم. بعد علامه جوادی آملی کتابی در جواب آن نوشتند. آن را هم خواندم و نفهمیدم. بنابراین برای آن که بفهمم رفتم فلسفه‌ی علم خواندم. من داشتم کارهای بورسم را انجام می‌دادم که برای دکترای فلسفه بروم که با همسرم آشنا شدم و در ۲۴ سالگی در معیت ایشان رفتیم خارج.

– شما دو مدرک ارشد دارید؟

کمی بیشتر! من درسم در ارشد فلسفه را تمام کردم ولی به خاطر کارهای ویزا پایان نامه ندادم و مدرک نگرفتم. در آمریکا برای این که یک گذاری به علوم انسانی داشته باشم و زبانم هم تقویت شود ارشد مدیریت خواندم. دکترا را هم در همین دانشگاه برکلی در رشته‌ی صنایع شروع کردم؛ در واقع ارشد و دکتری

غیر از مدرک فلسفه که ندارم سه تا فوق گرفتم و نهایتاً دکترای مهندسی صنایع که اتفاقاً دفاع نهایی‌اش همزمان با دوره بارداری من برای فرزند اولم بود.

– سخت نبود؟

واقعاً سخت بود ولی همیشه عرض می‌کنم که ما اولاً انگیزه‌ی خیلی قوی داشتیم. ثانیاً من همسر خیلی بزرگواری دارم؛ خیلی خیلی به من کمک کردند.من اگر یک هسته برای هویت زنانه بخواهم تعریف کنم نقش زن در تربیت است. لزوماً هم نباید مادر باشی، به نظر من وظیفه‌ی تربیت همسران و حتی پدران و حتی آدم‌های غریبه‌ای که دور و برت هستند را هم داری. خداوند یک توانایی ویژه‌ای به زنان داده که ویژه‌ی تربیت است.

– نگرانی نسل ما این هست که ازدواج کنند و نتوانند فعالیت کنند

یک بحث این هست که نتوانند که بنظرم مطلقاً این درست نیست. دلیلم هم بسیار آدم‌هایی هستند که توانستند. یک بحث دیگر این هست که سخت‌تر بشود. بالأخره شما یک مسئولیت دیگر در زندگی هم دارید. یک آدم دیگر هم هست که تربیتش بر عهده‌ی شماست. شما باید برایش فکر کنید و برنامه‌ریزی کنید و خب طبیعتاً کار شما سخت‌تر خواهد شد اما به معنی نشدن نیست. حتماً ارزشمندتر است.

شما دارید نقش مهمی ایفا می‌کنید. به نظرم دستِ‌کم برای خانم‌ها همین دلشوره داشتن برای تربیت یک آدم دیگر رشد زیادی دارد. فرض کنید من تا وقتی که ازدواج نکرده بودم خیلی هیجانات مذهبی از جنس دانشجویی را تجربه می‌کردم؛ مثلاً اردو. وقتی ازدواج کردم همسرم از بعضی جهات با من متفاوت بود و به خصوص یک سال اول تمام دغدغه‌ی من این بود که چطور فلان تجربه‌ی شیرین قبلی را بتوانیم حالا دو نفری انجام بدهیم. کتاب می‌خواندم، دقت می‌کردم به روحیات ایشان، به روحیات خودم و… .

و نتیجه آن قدر شیرین بود؛ احساس این که یک آدمی هست که من دارم کمک می‌کنم که آدم بهتری بشود.

– اگر شرایطی پیش می آمد که مجبور می‌شدید به خاطر خانواده‌تان از آن موقعیت اجتماعی بگذرید آیا این مسئله را می‌پذیرفتید؟

حقیقتاً با این مسئله مواجه نشده‌ام.

به طور کلی در مسئله تضاد بین موقعیت اجتماعی و وظایف خانوادگی اول این که من اصرار دارم بگویم وظایف خانوادگی به جای وظایف مادری؛ چرا که بعضی اوقات ما به حق همسر توجه کافی نمی‌کنیم.

– قبل از ازدواج چه عواملی در شما ایجاد نگرانی می‌کرد؟

واقعیت این که خیلی زیاد می‌ترسیدم از این بابت که انتخاب، بسیار انتخاب سختی است. من می‌ترسیدم از این جهت که ازدواج برای ما یک بار در تمام عمر است و ممکن بود تصمیم غلطی بگیرم اما الان که نگاه می‌کنم می‌بینم که حتی آن نکاتی که به چشم اشتباه می‌آید، این‌ها هم لطف خداست؛ برای این که یک سری چیزها را در شما تقویت کند.

– توصیه شما به بانوان جوان چیست؟

نکته اول صحبت من مسئله‌ی تصمیم هر آدمی برای زندگی‌اش است. یک دو راهی وجود دارد که هر آدمی باید سر آن تصمیم بگیرد.

یا می‌خواهد یک موجود خودخواه باشد؛ نه به معنی توهین آمیز، بلکه به این معنی که قرار است همه‌ی مناسبات دنیا را تنظیم کند تا به لذت و آرامش و راحتی بیشتری در زندگی برسد، یا یک موجود خداخواه باشد یعنی موجودی که خودش را در مقابل ساختار بیرون از خودش مکلف می‌داند و هدفش این است که دائماً تلاش کند که ببیند تکلیفش چیست و آن تکلیف را انجام دهد.

تحصیلات خانم الهام یاوری

دکترای مهندسی صنایع (۱۳۸۳-۱۳۸۸) – دانشگاه کالیفرنیا-برکلی، آمریکا

موضوع پایان‌نامه: ارائه یک روش مبتنی بر شبیه‌سازی کامپیوتری برای بهینه‌سازی رتبه‌بندی گزینه‌‌ها در سیستم‌های تولید کالا و خدمت

فوق لیسانس مدیریت مهندسی (۱۳۸۱-۱۳۸۳)، دانشگاه ایالتی سن حوزه، آمریکا

گرایش مدیریت سیستم‌های نرم‌افزاری

موضوع پایان‌نامه: ارائه یک مدل مدیریتی-نرم‌افزاری برای مدیریت ریسک

لیسانس مهندسی کامپیوتر (۱۳۷۳-۱۳۷۷)، دانشگاه صنعتی شریف

گرایش مهندسی نرم‌افزار

موضوع پایان‌نامه: نرم‌افزار سه‌بعدی‌سازی تصاویر دو بعدی MRI

تجربه‌های کاری خانم الهام یاوری

عضویت در هیات علمی دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه تربیت مدرس، تهران (۱۳۹۱ تا کنون)

ریاست اتاق فکر کارآفرینی، وزارت کار و تامین اجتماعی، تهران (۱۳۹۰ – ۱۳۹۱)

ریاست مرکز آمار و اطلاعات بازار کار، وزارت کار و تامین اجتماعی، تهران (۱۳۸۹ – ۱۳۹۰)

تدریس ” روش‌های تصمیم‌گیری مدیران”، دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مدیریت و اقتصاد، تهران (۱۳۸۹ – ۱۳۹۱)

تدریس در کلاس‌های مختلف لیسانس، فوق لیسانس و دکترا به‌عنوان TA، دانشگاه کالیفرنیا – برکلی، آمریکا (۱۳۸۴ – ۱۳۸۸)

مشارک در تحلیل و طراحی یک سیستم پیش‌بینی صدمات ناشی از زلزله، شرکت مهندسی Risk Management Solution، کالیفرنیا، آمریکا (۱۳۸۶)

طراحی و تحلیل یک سیستم شبیه‌سازی تولید قطعات الکترونیکی، شرکت مهندسی Maxim، کالیفرنیا، آمریکا (۱۳۸۴)

مشارک در تحلیل و طراحی یک سیستم مدیریت طراحی مدارهای الکترونیکی، شرکت مهندسی Tavanza، کالیفرنیا، آمریکا (۱۳۸۰ – ۱۳۸۱)