زنده یاد سیف بخاطر مواضع منتقدانه ای که داشت، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی چندین بار بازداشت شد که یکبار آن پس از وقایع تیرماه ۱۳۷۸ بود اما بخاطر شناختی که برخی از مسئولان کشور از او داشتند، آزاد شد و با او برخورد محترمانه می کردند.
بنا به روایت تاریخی مرحوم سیف، او از نزدیکان و دوستان شهید آیت الله قدوسی بود که مدتی در ابتدای انقلاب دادستان انقلاب بود و در کوران انقلاب سعی داشت مسیر اعتدال را طی کند و همین مسئله نیز برای او دردسر ساز شد. مرحوم سیف از اعضای موثر جبهه ملی و کمیته استقبال از امام خمینی (ره) در سال ۱۳۵۷ بود و به همین علت بسیاری از مقامات کشور برای او احترامی ویژه قائل بودند.
زنده یاد خسرو سیف از فعالان نهضت مقاومت ملی بود که بنا بر روایت خود بعد از کودتای ۲۸ مرداد جلسات نهضت مقاومت ملی را با مرحوم صادق قطب زاده و دو تن دیگر از اعضای نهضت مقاومت ملی بر گزار می کرد.
خسرو سیف یکی ملیون مبارزی بود که تمامیت ارضی و استقلال کشور برایش اهمیت ویژه ای داشت و همیشه در دوران پر بار فعالیت سیاسی و اجتماعی چه قبل از انقلاب و چه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در این مسیر حرکت می کرد.
بنده این توفیق را داشتم که بعنوان یک روزنامه نگار و فعال سیاسی اصلاح طلب به همراه پدرم آقای اصلان شاملو، نوروز امسال برای آخرین بار با رعایت پروتکل های بهداشتی دیداری با او داشته باشم. در آن دیدار که تعدادی از فعالان سیاسی همچون مهندس شاه ویسی از اعضای حزب ملت ایران، سرکار خانم الهه امیر انتظام همسر زنده یاد امیر انتظام حضور داشتند، پیرامون مسائل مختلف سیاسی و اجتماعی بحث شد و بحث انتخابات ریاست جمهوری نیز به میان آمد. او گفت: (گروهها و احزاب سیاسی قدرت تاثیر گذاریشان را از دست داده اند و غالب مردم انگیزه ای برای رای دادن ندارند. او به مسئولان توصیه کرد راهکارهای لازم را برای ترغیب مردم جهت رای دادن بررسی کرده و اقدامات لازم را انجام دهند.)
او بنده چند ماه قبل در مصاحبه ای با اعتماد آنلاین نیز این مطالب را عنوان کرده بود.
زنده یاد خسرو سیف در آن جمع خصوصی اظهار کرد: ( متاسفانه اعتماد عمومی به شدت کمرنگ شده است. با ذکر خاطراتی از شهیدان داریوش و پروانه فروهر که همیشه نگران استقلال و تمامیت ارضی کشور بودند. آنها در دوران جنگ تحمیلی با اینکه منتقد حاکمیت بودند اما بخاطر منافع ملی بصورت علنی کمتر انتقاد می کردند.)
زنده یاد خسرو سیف در حالیکه این خاطرات و خاطراتی دیگر از آنها را بیان می کرد، اشک از چشمانش جاری شد.
با در گذشت خسرو سیف یکی دیگر از فرزندان نسل دوم ملیون وطن از میان ما رفت. در سالهای گذشته بسیاری از آنها از میان ما رفته اند و نسل سوم ملیون جای نسل دوم را گرفته است و این پرسش مطرح است که آیا او اعتقاد و التزامی به حراست از کشور و استقلال، آزادی و تمامیت ارضی آن در برابر دشمنان داخلی و خارجی داشت یا خیر؟ این پرسشی است که‌ تاریخ در آینده به آن پاسخ خواهد داد، و شاید نسل سوم هم به تاریخ بپیوندد و آینده پاسخ این پرسش را خواهد داد.
به هرحال شادروان سیف از رجال ملیونی بود که عاشق ایران بود و این عشق را در تمامی فعالیتهای سیاسی اش چه قبل از پیروزی انقلاب و چه بعد از آن ثابت کرده بود. او یار وفادار شهیدان داریوش و پروانه فروهر (فروهرها) بود و عشق به ایران را نیز از آنان آموخته بود‌. بارها با بردن نام فروهر ها بعد از شهادت آنها اشک از چشمانش جاری می شد.
درگذشت این کنشگر سیاسی ملی، مصدقی را به خانواده آن مرحوم و اعضای حزب ملت ایران تسلیت عرض می کنم و از خداوند متعال برای آن زنده یاد طلب آمرزش و غفران الهی و برای بازماندگان صبر و شکیبایی را خواستارم. روحش شاد و راهش پر رهرو باد.